Pangadaran usytuowany na wschodnim krancu zachodniej czesci Jawy, nad Oceanem Indyjskim, zachwycil nas przepiekna plaza, idealna woda z ogromnymi falami i dzika zwierzyna biegajaca swobodnie po bialym piasku. W 2006 roku fale tsunami spowodowaly ogromne zniszczenia i byly przyczyna spadku turystyki na wiele lat. Obecnie wciaz powstaja nowe Hotele i miejscowosc powraca do zycia. Czas spedzony tam uplynal nam zarowno leniwie jak i na sportowo. Po slodkim nicnierobieniu Kacha zobaczywszy cudowne fale stwierdzila, ze grzechem byloby nie sprobowac serfowania a Lukasz wybral bieganie. Zabaw wodnych nie bylo konca. Odwiedzilismy tez pobliski Taman National Pangandarn mieszczacy sie tuz przy plazy i bedacy siedliskiem malp, gibonow, reniferow oraz wezy. Bylismy swiadkami ciekawego zjawiska. Pewna malpa otworzyla zamek w torebce mlodej indonezyjskiej dziewczyny, wyjela portfel i na swoich zwinnych malpich lapkach uciekla na drzewo. Tam otworzyla portfel i zaczela wyrzucac z niego po kolei pieniadze, karty kredytowe, dokumenty. Miala co wyrzucac, gdyz dziewczyna na godzine przed plazowaniem byla w bankomacie i wyjela pieniadze wakacje:) To byl istny deszcz pieniedzy, ktore spadaly prosto na plaze, a co gorsza do oceanu. Przerazona dziewczyna krzyczaczalo do malpy " Oddaj mi 100 dolarow", "oddaj prawo jazdy" itp. Jako ze to nie byl nasz portfel ubaw byl po pachy:) Piszac o Pangadaranie dodac musimy, ze spotkalismy tam wielu sympatycznych europejczykow z ktorymi wspolnie spedzilismy bardzo mily czas. Bylo plazowanie, wypady na swieze ryby oraz oczywiscie imprezowanie na plazy:) Popijajac zimne piwko z dobra ekipa przy ognichu i dzwiekach ciekawej muzy przez chwile czulismy sie jak w Sopocie z nasza geograficzna paczka, ktora serdecznie pozdrawiamy!
Po plazowaniu przyszedl czas na Borbodur i swiatynie. Borbodur nalezy do jednych z wiekszych Swiatyn Buddyjskich znajdujacych sie w poludniowo-wschodniej Azji. Swiatynia w 1006 roku zostala zniszczona oraz calkowicie pokryta przez poipol wulkaniczny. Budowle odrestaurowano w 1814 roku. Do dzis dzien pracownicy czyszcza poszczegolne fragmenty obiektu, a w czase pory deszczowej regularnie wydobywaja wode zalegajaca w szczelinach. W 1991 roku budowla zostala wpisana na liste Swiatowego Dzedzictwa Unesco. Tu spotkalismy sie naszymi zaprzyjaznionymi Holendrami.
Po miesiacu spedzonym w Inodezji posiedlismy sztuke komunikownia sie po indonezyjsku (tryb basic) oraz targowania ( z wyjsciowej ceny 15$ stargowaismy sie na 1$). Ruszamy dalej w poszukiwaniu kolejnych przygod!
Ocean Indyjski
to ja zlodziej
polowy ryb
wzloty i upadki
kumple
Borbodur
zapuszczam korzenie
Borbodur
pomniki Buddy
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz